Hasretin Nârında...

Ey özlemimin adı yar!

Gözbebeklerimde aksin, aynalarda suretin olmadıktan sonra n'eyleyim ben güzellikleri? N'eyleyim sensiz zamanı, baharı, kırları? N'eyleyim gülü, menekşeyi, laleyi, zambağı? Gülüşler sensiz boş bana, ölüşler manasız… Vuslatına koşmayan dakikalar, saatler anlamsız…

Su seninle hayat bana; dualar seninle anlamlı… Sensiz geçen her gecem gönlümde hep gamlı… Ben hasret mahkumuyum sevgili, dünyan bana yasaklı…

Özleminden çıldırdıkça geceleri, hasretin her gece yarısı kurdurduğu darağacının sabır sandalyesine çıkıp sabrımın nabzını ölçtüm dilimdeki dualarla… Yakardıkça yakardım Allah’a…